Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Αυτονομία το κλειδί της απεξάρτησης...


Εξάρτηση είναι η τάση προσκόλλησης σε αντικείμενα, πρόσωπα ή καταστάσεις προκειμένου να αντλήσουμε όσο πιο ανώδυνα και ευχάριστα την απαραίτητη ηδονή ώστε να μπορέσουμε να βιώσουμε την καθημερινότητα.Είναι μία σχέση υποταγής στους δυνατότερους εξωτερικούς παράγοντες,οι οποίοι με την σειρά τους επιβάλουν την εξουσία τους και ελέγχουν την κατάσταση.


Συνήθως επιδιώκουμε να αναγνωρίσουμε την βαρύτητα της έννοιας αυτής σε άτομα που την απεικονίζουν έντονα στην καθημερινότητά τους,εννοώντας τους χρήστες ουσιών.Βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί που δηλώνουν αδυναμία,είναι πολλοί περισσότεροι,σε αυτούς όμως είναι ορατό,φαίνεται.Άλλοι είναι εξαρτημένοι από ένα φόβο,μία κρίση πανικού,το "εγώ τους",μία ομάδα,ένα κόμμα,μία γυναίκα/άντρα και διάφορα άλλα.Καλώς ή κακώς τα προηγούμενα δεν τα αντιλαμβανόμαστε άμεσα,χρειάζεται να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα.Όπως καταλαβαίνουμε η εξάρτηση επηρεάζει άμεσα την συμπεριφορά και την αντίληψη του ατόμου,για παράδειγμα ένας χρήστης παράνομων ή νόμιμων ουσιών συνεχώς αναζητά τους πιο εύκολους τρόπους για την εξασφάλιση της δόσης του,δίχως να τον ενδιαφέρει πως συμπεριφέρεται σε μία τέτοια κατάσταση.Ένα άτομο που έχει κρίσεις πανικού προβάλλει συνεχώς τους φόβους του στο αντικείμενο ή στο πρόσωπο που υποτίθεται ότι τους προκαλεί.Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρονται όσοι είναι εξαρτημένοι,προβάλλουν τους φόβους τους, ο καθένας βέβαια στο αντικείμενο,στο πρόσωπο ή στην κατάσταση που πιστεύει ότι του προκαλεί αυτό το συναίσθημα.Ο κοινός παρονομαστής είναι ο φόβος και η έλλειψη προσωπικής εργασίας του εαυτού.Η εξάρτηση λοιπόν ως έννοια αποκτά αρνητική χροιά κυρίως όταν εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο.


Πολλοί αναρωτιούνται,  υπάρχει υγιής εξάρτιση; Ή εξ ορισμού αποτελεί μία νοσηρή τάση;Από την στιγμή που είμαστε όντα που έχουν ανάγκη  το νερό,την τροφή, την αναπαραγωγή, την δημιουργία, την εξέλιξη, επόμενο είναι  η εξάρτηση να εξυπηρετεί την ανάγκη μας για επιβίωση.Από την πρώτη στιγμή που ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο βιώνουμε μία κατάσταση απόλυτης συμβίωσης η οποία έχει κακώς ερμηνευτεί ως εξάρτηση.Συμπεραίνουμε ότι η έννοιά της είναι λεπτή και λαμβάνει αρνητική χροιά από την στιγμή που την καταβάλλει η ένταση,η βλάβη και η προσκόλληση σε μη αναγκαία αντικείμενα και καταστάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου